زمینه و هدف:پس از نشست پاندمی و برپایی آموزش حضوری، اینک افزایش آلودگی هوا، بار دیگر، آموزش حضوری را در کشور به چالش کشیده است. پیش از این تفوّق آموزش حضوری بر آموزش محض مجازی در مطالعات و بررسیها مشخص شده است. با این حال تصمیم بر آموزش حضوری در شرایط آلودگی به رغم تأمین حق بر آموزش، نقض حق بر سلامت کودکان را به همراه داشته، نزاع میان حقها و اختلاف رویکردها را برمیانگیزد. این تحقیق با هدف چارهجویی برای حل این دوگانه ملی به انجام خواهد رسید. روش:تحقیق حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی و با بهرهگیری از منابع کتابخانهای و گزارشهای علمی انجام میشود. یافتهها:با اذعان به اینکه حق بر سلامت از حقوق اساسی کودکان و مقدم بر حق آموزش تلقی میشود، لازم است با اجتناب از اظهار نظرهای شتابزده و یکسویه، ضمن تشکیل کارگروهی علمی به عنوان بازوی مشورتیِ کمیته/ کارگروه اضطرار یا مستقیماً طرف مشورت ریاست جمهوری، شامل نمایندگان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت آموزش و پرورش، سازمان حفاظت محیط زیست و نماینده ویژه رییس جمهور با تخصص حقوق کودک، ضمن تعیین مضرات و تهدیدات بالقوه و بالفعل ناشی از قرارگرفتن در معرض آلودگی برای دانشآموزان در موازنه با اثرات محرومیت از آموزش حضوری و همچنین با نظرداشت امکانات محیطی، شرایط مدارس و ظرفیت آموزش غیر حضوری، همراه با پایش نظرات کودکان و والدین به ویژه از طریق انجمنهای اولیاء و شوراهای دانشآموزی، نسبت به اتخاذ تصمیمگیریهای منطقی و علمی در این زمینه مبادرت شود. نتیجهگیری:رویکرد آموزش تلفیقی نیمهحضوری (حضوری ـ غیر حضوری) با برنامهای مدون و منسجم که تأثیرات مطلوب آن بر ارتقای وضعیت آموزش توأم با کاهش هزینهها و مخاطرات آموزش حضوری، مبرهن است، رهیافتی برای آشتی حق بر آموزش و حق بر سلامت کودکان ایران زمین خواهد بود.
Kalhornia Golkar M. Air Pollution and Threats to Children's Rights; a Approach to the Conflict between the Right to Education and the Right to Health. Child Rights 2023; 4 (16) :1-12 URL: http://childrightsjournal.ir/article-1-130-fa.html
کلهرنیا گلکار میثم. آلودگی هوا و تهدید حقوق کودک؛ رهیافتی بر دوگانه حق بر آموزش و حق بر سلامت. فصلنامه حقوق کودک. 1401; 4 (16) :1-12