دانشگاه آزاد اسلامی لاهیجان، گروه حقوق جزا و جرمشناسی، لاهیجان، ایران.
چکیده: (633 مشاهده)
پیشرفت خیرهکننده فناوری اطلاعات در سالهای آغازین سده بیست ویکم، دگرگونیهای بیشماری را در زمینههای مختلف بوجود آورده و دروازه دیگری را به جهان نوین گشوده است؛ به گونهای که تمام فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و علمی بشر را به طور بنیادین دستخوش تغییر و تحول قرار داده است. علم حقوق نیز به عنوان شاخه ای از علوم انسانی که تنظیم روابط انسانها را در چارچوب حیات جمعی به عهده داشته، با امعان نظر به دنیای مجازی و دسترسی آسان و ساده کودکان به اینترنت و وجود خطرات اجتنابناپذیر در این پهنه گسترده، پرسشهایی را در خصوص اقدامات حقوقی در این عرصه پیش رو نهاده و برای جلوگیری از ورود غیرایمن کودکان در دنیای مجازی و اقدامات قانونی لازم برای حفاظت از آنها، ابزارهایی را مطرح داشته است. اتخاذ رویکرد متمایز در حقوق کیفری ماهوی جرایم رایانهای میتواند با اِعمال پیشگیری، آسیبها نسبت به کودکان و نوجوانان را به حداقل ممکن کاهش دهد. در این میان، پرسشها و تردیدهایی در زمینه حدود آزادی استفاده از اینترنت برای کودکان، حدود گردش آزاد اطلاعات در مقابل کاربران کودک، حفاظت از حریم خصوصی کودک در فضای مجازی و نهایتاً نقش مقررات حقوقی برای حفاظت و حمایت از این گروه آسیبپذیر که به سهولت میتوانند در این دنیای بی حد و مرز در معرض سوء استفاده قرار گیرند، مطرح میشود. در این پژوهش، با استفاده از منابع کتابخانهای و اینترنتی و تحلیل عقلی مطالب، به بررسی سیاست تقنینی نظام حقوق کیفری در حیطه تامین امنیت کودکان در فضای مجازی ضمن مطالعه مقایسهای نظام حقوقی ایران و اسناد بینالمللی، با هدف ارزیابی چگونگی مقابله و پیشگیری نسبت به جرایم ارتکابی در این زمینه و بیان مسائل و مشکلات و نقاط قوت و ضعف قوانین مصوب و همچنین ارائه پیشنهادات و راهکارهایی جهت حل مشکلات کنونی پرداخته شد.