دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده: (577 مشاهده)
فرزندخواندگی نهادی ضروری در جوامع کنونی به حساب میآید که علاوه بر تأمین منافع کودکان بیسرپرست و زوجین بدون فرزند، تأثیرات اجتماعی مثبتی به دنبال خواهد داشت و نیاز است که قواعد آن با مقتضیات اجتماعی انطباق یابد. در این مطالعه، ماهیت، شرایط و آثار فرزندخواندگی در حقوق ایران با نگاهی تطبیقی در حقوق اسلام و همچنین حقوق انگلستان، بررسی شد. تحلیل دادهها حاکی از آن است که در حقوق ایران به تبعیت از حقوق اسلام، فرزندخواندگی به شکل ناقص آن وجود دارد و به رغم پیشرفت و توسعه تقنینی اخیر، آثار فرزندخواندگی در قانون به اندازه کافی و موثر پیشبینی نشده است؛ این در حالی است که مبانی و آموزههای اسلامی ظرفیتهایی را جهت تقویت نهاد فرزندخواندگی با ملاحظه شرایط و اقتضائات اجتماعی نشان میدهند. از طرفی، در حقوق انگلیس سیستم فرزندخواندگی کامل اعمال میشود که براساس آن رابطه ناشی از فرزندخواندگی کاملاً منطبق با رابطه قانونی اطفال و والدین زیستی خود میباشد. با وجود این در قوانین اخیر نوعی از فرزندخواندگی ناقص تحت عنوان قیمومت ویژه نیز در حقوق این کشور شناسایی شده است که این سیستم دوگانه زمینه را برای بهرهگیری از رویکردهای گوناگون فرزندخواندگی فراهم آورده است.
Arastooie M. The Nature, Effects and Requirements of Child Adoption in Iranian Law with a Comparative View of Islamic Principles and British law. Child Rights 2020; 2 (6) :109-143 URL: http://childrightsjournal.ir/article-1-49-fa.html
ارسطویی مرجان. ماهیت، آثار و شرایط فرزندخواندگی در حقوق ایران با نگاهی تطبیقی در مبانی اسلامی و حقوق انگلستان. فصلنامه حقوق کودک. 1399; 2 (6) :109-143