|
جلوه‌های سیاست افتراقی کیفری در قبال کودکان بزه دیده با نگاهی به قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399
|
بهرام جعفری   |
| دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پردیس، گروه حقوق جزا و جرم‌شناسی، تهران، ایران. |
|
|
چکیده: (648 مشاهده) |
بزهدیدگی کودکان، تهدیدی فرا روی حساس‌ترین و مهمترین سرمایه‌های جامعه به شمار می‌رود. بر این مبنا، در اسناد بین‌المللی و قوانین داخلی کشورها، سیاست‌های افتراقی برای پیشگیری از بزهدیدگی و تقلیل و رفع آثار آن و همچنین ممانعت از بزهدیدگی ثانویه کودکان اتخاذ گردیده است. در مقاله حاضر با استفاده از روش کتابخانه‌ای-اسنادی و تحلیل توصیفی، تلاش شد تا جلوه‌های رویکرد سیاست افتراقی با هدف حمایت از کودکان بزهدیده در نظام حقوقی ایران با تأکید بر قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مورد بررسی قرار گیرد. یافته‌ها نشان می‌دهد که تا پیش از این، مقررات پراکنده و ناکافی، در جنبه‌های مختلف ماهوی و شکلی حمایت‌هایی را برای کودکان مقرر می‌داشت لیکن با تصویب قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399، ضمن تعدد و توسعه دامنه مقررات حمایتی افتراقی، نگاه‌های پیشگیرانه و نظارتمحور به ویژه از طریق مداخله قانونی در قبال اطفال و نوجوانانی که در وضعیت مخاطرهآمیز و بزهدیدگی قرار دارند، افزایش یافته است. میتوان گفت، این قانون، در هر دو جنبه ماهوی و شکلی، سیاست‌هایی افتراقی شامل تعیین جرایم مستقل و مجازات‌های اختصاصی با هدف حمایت از اطفال و نوجوانان و در نظر گرفتن تشکیلات نهادی، انتظامی و قضایی ویژه با هدف مدیریت، پیشگیری و مقابله با بزهدیدگی اطفال و کاستن از آثار آن را به وضوح مورد توجه قرار داده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: سیاست افتراقی، حقوق کیفری، کودکان بزهدیده، قانون حمایت از اطفال و نوجوانان |
|
|
متن کامل [PDF 814 kb]
(261 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1398/11/22 | پذیرش: 1399/4/4
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
