گروه حقوق کیفری اطفال و نوجوانان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد قم، دانشگاه حضرت معصومه (س)، قم، ایران.
چکیده: (522 مشاهده)
زمینه و هدف:با توجه به عدم صراحت و شفافیت قانونی در مورد حق حریم خصوصی کودکان به ویژه حریم خصوصی اطلاعاتی کودکان و دیگر اینکه کودکان به دلیل ضعف قوای جسمانی، صغر سن و توانایی در دفاع از خود در معرض خطر بیشتری برای داشتن یک تجربه منفی از نقض حریم خصوصی، از جمله سرخوردگی و ناامیدی، از دستدادن اعتماد به نفس در زندگی اجتماعی (مدرسه و گروههای همسالان)، بزهکاری و قربانیشدن مجدد و حتی برچسبزنی هستند. ما در این تحقیق، به دنبال یافتن این موضوع بودهایم که با وجود عدم صراحت و شفافیت قانونی در این زمینه، اساساً حمایتی از حق حریم خصوصی اطلاعاتی کودکان در قوانین وجود دارد. روش:روش تحقیق به صورت توصیفی است و گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانهای انجام شد. یافتهها:با تفسیر و تحلیل برخی از قوانین و لوایح داخلی، از جمله قانون اساسی، قانون آیین دادرسی کیفری، قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، قانون مجازات اسلامی و لوایح مربوط به حریم خصوصی و پلیس ویژه اطفال متوجه شدیم که این حق به طور ضمنی و در بطن قوانین مختلف برای کودکان و بزرگسالان وجود دارد و در جایی که صریحاً از آن حمایت میشود، قانون حمایت از کودکان و نوجوانان است و هرگونه نقض حریم خصوصی را همراه با ضمانت اجرا دانسته است و در سایر موارد به صورت ناقص به حمایت از این حق برآمده است. نتیجهگیری:هرجا که نیاز به قانونگذاری بوده است، قانونگذاران اقدام به قانون نویسی کردهاند، لیکن برخی از این قوانین دارای ابهام و یا ناقص میباشند که نیاز به اصلاح و تکمیل دارند و به علاوه باید حمایتهای بیشتری از کودکان به عمل آید.