زمینه و هدف: در دهههای اخیر، ایران یکی از موفقترین کشورها در کنترل سریع جمعیت بوده است، لیکن بنا به نظر جمعیتشناسان از مرحله مطلوب گذشته و وارد مراحل بحرانی شده است. برای جلوگیری از عوارض مختلف اجتماعی و اقتصادی پیری جمعیت، سیاستمداران مصمم شدهاند فرزندآوری را افزایش دهند. در این راستا، قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت در سال 1400 تدوین شده است. در این قانون، وظایف متنوعی برای دستگاههای مختلف تعیین گردیده است. این مقاله با هدف بررسی و تحلیل تأثیرات منفی این قانون بر حق سلامت تدوین یافته است. روش:روش بحث در این مقاله توصیفی ـ تحلیلی است و دادهها با استفاده از منابع کتابخانهای و مواد قانون فراهم آمدهاند. یافتهها:بخش قابل توجهی از استراتژیهای تعریفشده در قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت همچون محدودیت دسترسی به لوازم تنظیم خانواده، ممنوعیت عقیمسازی داوطلبانه، ممنوعیت آموزش، مشاوره و توصیه به غربالگری و دشوارنمودن شرایط سقط درمانی مربوط به وزارت بهداشت بوده و بر سلامت اقشار مختلف و حق سلامت آنان مؤثر خواهد بود. نتیجهگیری:محدودیتهای قانونی میتواند زمینهساز خطراتی برای سلامت افراد و جامعه باشد، لذا برای برآوردن حق سلامت مردم لازم است خدمات سلامت باروری و جنسی مجدداً برقرار شوند و وسایل تنظیم خانواده در دسترس همگان قرار گیرد.
Fakour H, Kokabi Saghi F. The Law on Family Support and Population Rejuvenation and its Negative Effects on the Right to Health. Child Rights 2022; 4 (14) :63-73 URL: http://childrightsjournal.ir/article-1-117-fa.html
فکور حسن، کوکبی سقی فاطمه. قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت و تأثیرات منفی آن بر حق سلامت. فصلنامه حقوق کودک. 1401; 4 (14) :63-73