زمینه و هدف:همه‌گیری و جهانی‌شدن ویروس کرونا زندگی عادی را در سراسر دنیا مختل نمود و همواره بیم فراگیری مجدد آن یا بیماری‌های نظیر آن وجود دارد. از جمله پیامدهای این بیماری‌های فراگیر، تعطیلی مدارس، محدودسازی، دورکاری، آموزش مجازی و فاصله‌گیری اجتماعی است که همه افراد را به نوعی تحت تأثیر قرار داده است. کودکان هم در این شرایط دچار مشکلات و آسیب‌هایی می‌شوند و برای بهره‌مندی کامل از حقوق خود به عنایت و حمایت ویژه نیاز دارند. میزان تأثیر پاندمی‌ها بر وضعیت زندگی کودکان، از جمله عدم حضور در مدرسه و دورشدن از جمع همسالان خود، عدم فعالیت در محیط و فضای باز، تغییرات در شرایط اقتصادی، اضطراب و نگرانی از تأمین سلامتی از اهم موضوعات مورد تحلیل بوده است و پاسخ به این مسأله که چگونه می‌توان در این شرایط، کودکان را محافظت کرد، آنان را مورد حمایت قرار داد و حقوقشان را تأمین کرد، مورد بررسی قرار گرفته است. روش:این مقالهبه صورت توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از روش کتابخانه‌ای، با بررسی مقالات، کتب و اسناد حقوقی انجام شده است. یافته‌ها:بحران کرونا آینده یک نسل را در معرض خطر قرار داده است، آسیب‌پذیری کودکان در این دوران نسبت به قبل افزایش چشم‌گیری داشته است و در نتیجه اتخاذ تصمیم مناسب ضروری است و نیازمند درک و همت بیشتری از طرف خانواده، جامعه و دولت می‌باشد. نتیجه‌گیری:غفلت از اثرات آسیب‌های روحی و مشکلات آموزشی و پرورشیِ حاصل از پاندمی بر کودکان، جبران‌ناپذیر است. بر اساس بند 1 ماده 3 کنوانسیون حقوق کودک که منافع عالی کودک در آن تأکید شده است؛ ضروری است برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت نیز در سه قوه کشور از جمله وضع مقررات صریح‌تر و همچنین آگاه‌سازی مخاطبین از طریق ابزارهای ارتباطی نظیر رسانه، فضای مجازی و بروشورهای آموزشی جهت جلوگیری از مخاطرات جدی و به حداقل‌رساندن آسیب‌های آن، پیش‌بینی شود تا خانواده‌ها و جامعه به حمایت از حقوق کودکان همت گمارند.
